Poëzie en proza

Epiek

Mijn band met literatuur

Ik hou van boeken. Zoals elk normaal persoon heb ik ook wel periodes van een paar weken waarin ik niet eens een boek durf aan te raken. Deze periodes worden uiteindelijk wel doorbroken door het feit dat ik dan iets voor school moet lezen, en daarna besef hoe hard ik het lezen mis. Ik ben eigenlijk een persoon die graag leuke boeken leest waar ik echt van kan genieten, ook al probeer ik een beetje anders te zijn. Ik ben vorige winter begonnen met 'Crime and Punishment' van Fyodor Dostoyevsky, ik geraakte nooit verder dan pagina 80. Hoe leuk het ook zou zijn om mezelf als iemand te kunnen beschouwen die graag oude en betekenisvolle literatuur leest, is het niet zo. Ik ben iemand die houdt van Twilight en alle 5 boeken 10 keer na elkaar kan lezen. Een groot deel van de boeken die ik tot nu toe heb gelezen zijn boeken die ook verfilmd werden, geen toeval, want een van mijn favoriete activiteiten zijn films kijken. 

Oer en andere tijden, het boek waar Olga een Nobelprijs voor kreeg. Oer is een gebied in Polen waar de tijd lijkt stil te staan, het is een plek in het midden van het heelal. De gemeenschap staat nogal op zichzelf, maar zodra de grenzen met de buitenwereld verbrokkelen, dringt de buitenwereld binnen en worden de bewoners geconfronteerd met al het goede en slechte van aan de overkant.

Zou ik dit boek aanraden? Misschien. Ik heb nog nooit een Olga Tokarczuk boek gelezen dus ik heb persoonlijk geen mening. 

Olga Tokarczuk

Dit is Olga Tokarczuk. Ze is een Poolse auteur die de boeken 'Flights', 'De Jacobsboeken', 'The Lost Soul', 'House of Day, House of Night', 'Oer en andere tijden', 'Empuzjon' en 'Jaag je ploeg over de botten van de doden' heeft geschreven. Ik heb nog geen enkel boek van Olga gelezen maar misschien zal dit veranderen in de toekomst. Ze won de Nike award in 2008 en 2015, de Vilencia prijs in 2013, de Bruckepreis in 2015, The Man Booker International Prize, Jan Michalski Prize en de Nobel Prize in Literature in 2018 en daarna nog de Prix Laure Bataillon in 2019. Haar meest belangrijke prijs is natuurlijk wel de Nobelprijs in Literature in 2018 die ze kreeg voor het boek 'Oer en andere tijden'. Mijn mama heeft wel al boeken gelezen van Olga en zij is degene die mij aanraadde om haar te gebruiken voor deze vraag. 

Recent gelezen boeken

(EN-1942) The Stranger - Albert Camus 

★★★★✩ 

(FR-2021) Dahlia - Delphine Bertholon

★★★✩✩

(EN-2005) Looking for Alaska - John Greene

★★★✩✩

Leeservaringverslag 

Alles wat er was, een roman geschreven door Hanna Bervoets. Het gaat over 8 mensen die opgesloten zijn in een schoolgebouw na een apocalyptische knal. Ze kwamen hier samen voor de opnames van een wetenschapsprogramma, natuurlijk zonder te weten dat ze meer dan 100 dagen geen contact kunnen maken met het buitenwereld. Van de autoriteiten werden ze gedwongen alle ramen en deuren sluiten en niet uit het gebouw gaan waar ze momenteel in zitten. Het verhaal wordt vertelt vanuit het perspectief van Merel, een tv-redactrice en een van de mensen die is opgesloten.

Het verhaal is helemaal niet chronologisch wat me persoonlijk een beetje stoort. Elk hoofdstuk is eigenlijk een stukje uit een dagboek, het ding hieraan is dat ze niet op volgorde staan. Voor sommige lezers zoals ik zal dat natuurlijk alles wel een beetje ingewikkelder maken, na een tijdje weet je niet meer welke gebeurtenissen elkaar opvolgen tenzij je het boek in 1 avond helemaal uitleest. Ook het feit dat de gebeurtenissen vager en vager worden omschreven helpt hier niet mee. Dit maakt wel langs een kant het verhaal spannend omdat je een inzicht hebt in de toekomst / het verleden maar hierdoor moet je echt je aandacht aan het boek houden. "Ik weet niet helemaal zeker wie de nieuwe situatie als eerste de nieuwe situatie noemde, maar ik denk dat het Natalie was. " De schrijfstijl vond ik wel heel goed. Ik heb persoonlijk wat moeite met boeken die een gecompliceerde schrijfstijl hebben, moeilijke woorden bevatten of geschreven zijn op een ouderwetse manier. Hier en daar waren er natuurlijk zinnen of pagina's die ik een paar keer moest herlezen om die te begrijpen maar in het algemeen viel het mee. "Ik droomde dat ik droomde (...) En ik droomde dat ik droomde dat ik dacht (...), dus dit moet een droom zijn. (...) En toen droomde ik dat ik wakker werd, en dat alles maar een droom was. En toen werd ik wakker." • Het begin was spannend, het midden was best wel saai, en het einde was niet voor mij. Hoe het verhaal zou aflopen was onverwacht. Zeer onverwacht, raar, pijnlijk, heftig, en vies. Hanna Bervoets had de keuze en creativiteit om dit boek op een goed manier te laten eindigen, maar heeft die niet genomen. Ik heb niets tegen boeken die triestig eindigen ofzo maar voor dit specifiek boek heb ik veel liever een positief einde gehad. Ik keek heel het verhaal lang uit naar wanneer ze eindelijk buiten zouden komen maar dat kwam dus niet. (Spoiler alert) Stuk voor stuk sterft iedereen of gaan die gewoon weg en blijven alleen Merel en Leo over. Het allerlaatste hoofdstuk gaat over dag 145, kort gezegd: Leo heeft Merel beloofd dat hij hulp zal gaan zoeken en zegt dat hij binnen 2 dagen terug zal zijn. Het is ondertussen 8 dagen later, Merel neemt de rest van Leo zijn anti depressieve pilletjes in en beweert dat ze nu lang zal slapen. " Nu zullen we zéker goed slapen, lang en diep en in ieder geval tot de zomer. Pas wanneer het ijs gesmolten is en de beren in de bossen uit hun holen komen, zullen we ontwaken. " Merel heeft nu eigenlijk zelfmoord gepleegd, en we weten dat Leo niet terugkomt. Vrij treurig.

In het algemeen vond ik dit dus een gemiddeld en raar boek. Ik vroeg me wel echt hard af wat er allemaal gebeurt buiten de schoolgebouw, het perspectief van iemand anders in een andere stad of nog verder. Er waren veel vage gebeurtenissen maar dit maakte het langs een kant wel wat spannender. Zou ik dit boek aan iemand anders aanraden? Hoogstwaarschijnlijk niet. Ik zou het zeker niet afraden, maar ik las zeker veel andere boeken die leuker waren dat deze. Ik vind dat je het boek zelf eerst moet lezen want er zullen zeker wel mensen zijn die het kei goed vinden. Dit boek speelt wel echt met je hoofd.  

Enkele boeken..

Het dorpje Beek heeft sinds de 17de eeuw een bewoner, de Wylerheks, die met haar dichtgenaaide mond en ogen dagelijks haar aanwezigheid vertoont. Door het verhaal volg je grotendeels Robert Grim en zijn familie en de gevolgen van hun acties. 

Ik vond dit een geweldig boek. Ik heb het uitgelezen in 2 dagen (vrijwillig en niet omdat ik het lezen telkens uitstelde). Dit boek was het lezen echt wel waard, het verraste me en hield me aan het lijntje. Het einde was zo verwachtelijk- dat je het uiteindelijk niet had verwacht. 

'Liefdesverslaving', hier wordt een geneesmiddel voor op de markt gezet, namelijk Efter. Je volgt 9 personages die allemaal iets te maken hebben met Efter, en hierdoor eigenlijk verbonden zijn met elkaar. 

Eerlijk gezegd, had ik heel lage verwachtingen voor dit boek. Ik heb al eerder gelezen van Hanna Bervoets en ik vond dat het trok op niets. Efter is een boek dat ik heb onderschat en misschien wel zou aanraden. Het verhaal is origineel en vrij leuk, ook al waren er wel hier en daar een paar moeilijke woorden. 

Bruno, een 9 jarig jongetje, en zijn familie moeten van Berlijn verhuizen naar Polen omdat zijn vader, en belangrijke nazi, een promotie kreeg van de furie. Naast hun nieuw huis staat er een hek. Bruno denkt dat het een boerderij is, maar vindt het wel bijzonder dat iedereen daar een gestreepte pyjama moet dragen. 

Normaal gezien is oorlog niet een thema waar ik direct voor zou kiezen, maar dit boek was fantastisch. Natuurlijk heb ik hier kei hard bij moeten huilen (nog harder toen ik de film heb gezien). Kei harde aanrader! Iedereen zou dit boek moeten hebben gelezen.

Andrea, het slachtoffer waarvan het lichaam bevroren in het ijs werd gevonden. Vreemd, want haar leven verliep toch zo goed? Haar vader en verloofde waren beide gerespecteerde en invloedrijke zakenmannen, maar toch blijken er duistere geheimen te zijn. Inspecteur Erika wordt ingeschakeld om het moordonderzoek te leiden, en hierdoor wordt haar eigen leven nog veel moeilijker, en voor ons - de lezers - spannender.

Het meisje in het ijs was een boek dat ik zou aanraden. Ik vond het zeker veel beter dan Efter. Het las vrij makkelijk en het was een leuke thriller. Misschien niet het eerste boek dat ik uit mezelf zou kopen, maar ik heb geen spijt van deze aankoop.

Elio is een tienerjongen uit een dorpje in Noord-Italië, elke zomer krijgen ze een geschoolde die een paar weken bij hen woont. Deze keer kwam Oliver, een professor uit de Verenigde Staten. Elio irriteert zich eerst aan het nonchalante gedrag die Oliver vertoont, en beseft daarna dat het ook gekoppeld is aan het feit dat hij meer gevoelens heeft voor Oliver dan dat hij dacht. 

Dit is een van de recentere boeken die ik heb gelezen. Ik vond het fantastisch. Het is op (vele) momenten erg expliciet, maar ik zag dit wel aankomen omdat de film hiervan ook wel in die aard was. Andre heeft een heel mooie, gedetailleerde schrijfstijl die je laat voelen alsof je echt mee in het verhaal zit.


Dit boek is het meest recente van Stephenie Meyer die iets te maken heeft met de Twilight serie. Het is eingelijk gewoon zoals het eerste boek, maar dan geschreven vanuit Edward zijn perspectief. Hierdoor kom je niet alleen meer te weten over het verhaal, maar ook over wat Edward altijd voelde, wat er gebeurde wanneer hij niet bij Bella was, wat hij dacht, en ook wat anderen denken. Edward is een vampier die mensen hun gedachtes kan lezen, behalve die van Bella. 

Ik heb geen woorden voor dit boek. Gewoon fantastisch. Het voederde mijn Twilight obsessie nog meer. Ik heb het heel lang geleden gekocht maar ik was altijd te bang om eraan te beginnen omdat ik hoorde dat het was minder was dan de rest. Natuurlijk was dit niet waar, het is een perfecte extraatje aan de Twilight boeken serie.


Toon Tellegen, Kruis en Munt (2000)

Ze trokken God aan zijn mouw:

'Dat geschenk van je,

de liefde,

wat was daar je bedoeling van?'

Het regende
en God verzonk in gepeins
(maar eerst rukte hij zich nog los,
hij hield niet van hun manieren)
en al peinzend
waadde hij door leven en door dood,
door waanzin en nalatigheid,
door waarheid en door angst,
zag hoe zij frunnikten aan elkaars jas
en daalde peinzend af
langs de smalle trap van hun rede-

'Ik heb het geweten,' mompelde hij. 'Ik heb het geweten.'


© 2025 Hetemaj Ariana is de beste
Mogelijk gemaakt door Webnode Cookies
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin